مشهورترین و اثرگذارترین فیلم‌ساز سوئدی، اینگمار برگمان، در پنجاه‌سالگی به شهرت رسید. او فیلم‌سازی را از اواسط دهه چهارم زندگی‌اش آغاز کرد و در 1955، لبخندهای یک شب تابستانی را ساخت که توجه جامعه جهانی را به او جلب کرد. یک سال بعد، یکی از مشهورترین فیلم‌هایش به نام مهر هفتم را ساخت. در دهه 1960 برای دو سال پیاپی، جایزه اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان را برد؛ سال 1960 برای فیلم چشمه باکره و سال 1961، برای همچون در یک آینه. او این جایزه را در سال 1983 نیز برای فانی و الکساندر به دست آورد. او همین‌طور یک‌بار نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم در سال 1973 و برای فیلم فریادها و نجواها شد؛ داستان دو خواهر که مرگ خواهر سوم‌شان را نظاره می‌کنند و در عین‌حال که از مرگش در هراسند، آرزویش را هم دارند. فیلم او، اسکار بهترین فیلم را به فیلم نیش باخت و در عین حال به خاطر عجیب بودنش، نامزد بهترین فیلم خارجی‌زبان نشد. این فیلم همین‌طور یکی از سه نامزدی او برای جایزه اسکار بهترین کارگردانی را هم به ارمغان آورد. برگمان همین‌طور موفق به کسب چهار جایزه گلدن گلوب برای بهترین فیلم خارجی‌زبان شده است.