وام هایی با نرخ بهره مطلوب

برای کسانی که به تازگی کسب و کار خودشان را آغاز کرده اند و نیز برای کسانی که مدتی سرگرم کسب و کار بوده اند، وام ها و نیز کمک های مالی متفاوتی وجود دارد. برای اطلاعات بیشتر درباره این وام ها و کمک های مالی متفاوت، می توانید به سایت www.verksamt.se مراجعه کنید.

که یک نهاد دولتی می باشد، برای راه اندازی کسب و کارها و برای کسانی که به دنبال خریداری یک شرکت هستند، وام هایی را با نرخ بهره مطلوب عرضه می کند. برای آگاهی بیشتر در این زمینه به سایت www.almi.se مراجعه کنید.

آغاز فعالیت های کسب و کار

بدست آوردن پشتیبانی مالی از طریق سازمان خدمات استخدامی سوئد بیش از پیش دشوار شده است. ولی کسانی که بیکار هستند و یا احتمال بیکار شدن آنها وجود دارد، می توانند از بابت کمک مالی برای راه اندازی یک کسب و کار  درخواست بدهند. کمک های مالی به متقاضیانی اعطاء می شود که به نظر می رسد توانایی برپایی و اداره کردن یک کسب و کار سودآور را دارا هستند. این مساعدت به شکل پاداش از بابت فعالیت های مربوطه پرداخت می شود. کسانی که برای دریافت بیمه بیکاری از یک صندوق بیکاری واجد شرایط هستند، ساپورت معادلی را برای مزایای بیکاری خود دریافت می کنند. سایرین، پاداش مربوط به فعالیت را دریافت می کنند.

کسانی که دچار معلولیت هستند و بنا به این دلیل از ظرفیت کاری آنها کاسته شده است، می توانند برای دریافت کمک مالی ویژه برای راه اندازی کسب و کار  درخواست بدهند. ممکن است این موضوع با کمک مالی مربوط به راه اندازی کسب و کار ترکیب و همراه شود.

بنیاد امنیت شغلی

آن دسته از کارمندان دولت که به آنها اعلام می شود مازاد هستند، می توانند از بابت پشتیبانی مالی به درخواست بدهند تا بتوانند یک کسب و کار راه اندازی کنند.

اگر لازم است می توانید از بابت پشتوانه مالی درخواست بدهید تا به مدت کوتاهی برای هزینه های زندگی به شما کمک شود. پشتیبانی مالی برای پوشش دادن به هزینه هایی نیز انجام می شود که به سنجش و ارزیابی ایده های کسب و کار، تحصیل و آموزش و نیز بازاریابی مربوط است.

برای اطلاعات بیشتر می توانید به وبسایت  به نشانی www.tsn.se مراجعه کنید.

استخدام کارکنان

برای کسانی که می خواهند افرادی را استخدام کنند، کمک مالی ارائه می شود. برای اطلاعات بیشتر به سازمان خدمات استخدام عمومی مراجعه کنید.

پشتیبانی ژئوپولتیکی

پشتیبانی ژئوپولتیکی از کسب و کارها در درجه اول نه تنها به شرکت های صنعتی و کارهای گردشگری اعطاء می شود، بلکه به شرکت های خدماتی در بخش خصوصی نیز ارائه می شود، شرکت هایی که بازار آنها در خارج از محل سکونت گردانندگان آن است.

باید درخواست های مربوطه را به هیئت اداری شهرستان مربوطه ارائه دهید.

کمک های مالی اتحادیه اروپا

اتحادیه اروپا منابع عظیمی را برای توسعه شایستگی ها سرمایه گذاری می کند که در درجه اول در بین کسب و کارهای در سایز کوچک و سایز متوسط می باشد که در کشورهای عضو سرمایه گذاری می شود. که یکی از    مهم ترین طرح های امدادی است، برای ترویج توسعه شایستگی ها در بین شرکت های تک عضوی و افراد به کار گرفته شده است و نیز برای ایجاد شکل هایی متفاوت از شبکه های کسب و کار.

اطلاعات بیشتر را می توانید در شبکه سرمایه گذاری اروپا پیدا کنید که در 20 نقطه مختلف کشور قرار دارد. همچنین  می توانید از وبسایت www.enterpriseeurope.se نیز بازدید کنید.

سرمایه گذاری همراه با ریسک

این نوع سرمایه گذاری، فقط در مورد شرکت های با مسولیت محدود اعمال می شود

معمولاً سرمایه گذاری همراه با ریسک در مورد شرکت های با مسولیت محدود اعمال می شود، چون هدف سرمایه گذار آن است که ارزش سهام او افزایش یابد.

این نوع سرمایه گذاری، لزوماً یک سرمایه گذاری عاری از حس مسولیت نیست

از دید حسابداری، سرمایه گذاری همراه با ریسک (که سرمایه ریسک نیز نامیده می شود)، همان سرمایهِ ارزش سهام و یا ارزش سهام مالکین است. واژه ریسک می تواند عاری بودن از حس مسولیت را مطرح کند که در طرف سرمایه گذار وجود دارد، ولی چیزی که در واقع معنی می دهد، این است که شدت ریسک داشتن، در مقایسه با سرمایه وام داده شده عادی، بیشتر است. آن یک از طرفین که سرمایه ای را به شرکت قرض داده است، این حق را دارد که در حالت ورشکستگی، پیش از دارندگان ارزش سهام، به او پرداخت انجام شود که در حقیقت مربوط به سرمایه گذاری با ریسک نیست و بنابر این همراه با ریسک است. کسانی که سرمایه گذاری همراه با ریسک انجام می دهند، درست به مانند سهامداران عادی، به رشد مالی شرکت وابسته هستند، رشد مالی شرکتی که در آن سرمایه گذاری کرده اند.

سرمایه گذاری همراه با ریسک می تواند به شکل های گوناگونی در یک شرکت مشارکت داشته باشد، مثلاً در قالب سرمایه هر سهم، مشارکت مشروطِ سهامداران و یا موارد قابل تبدیل.

کسانی که سرمایه گذاری همراه با ریسک انجام می دهند، از بابت سرمایه خودشان پاداش دریافت می کنند و نیز از بابت مشارکت مرتبط با کار که از طریق افزایش قیمت شرکت انجام می شود، شرکتی که آنها از آن پشتیبانی می کنند. آنها بخش بزرگتر پاداش را دریافت می کنند ولی این هنگامی است که سهام خودشان را به فروش می رسانند. معمولاً کسانی که        سرمایه گذاری همراه با ریسک انجام می دهند، انتظار دارند که بازگشت سرمایه بالایی داشته باشند که هم سرمایه و هم پاداش مربوط به ریسک سرمایه را پوشش دهد، به گونه ای که مشارکت آنها در کار جبران شود.

این نوع سرمایه گذاری را در کجا می توان یافت؟

نمونه هایی از کسانی که سرمایه گذاری همراه با ریسک انجام می دهند عبارتند از: Almi، شرکت های سرمایه گذاری همراه با ریسک و افرادی از بخش خصوصی که با تبدیل شدن به سهامدار، در شرکت ها سرمایه گذاری می کنند.

در وبسایت متعلق به انجمن سهام خصوصی و سرمایه گذاری همراه با ریسک کشور سوئد به نشانی www.svca.se می توانید تعداد زیادی از شرکت ها را پیدا کنید که سرمایه گذاری همراه با ریسک انجام می دهند.

حق کمیسیون

مالکیت محموله ای که توسط رئیس نگه داشته می شود

فروش بر مبنای حق کمیسیون، تمهیدی است که به موجب آن، فروشنده (رئیس) پرداخت را از بابت کالایشان دریافت می کند و این فقط هنگامی است که خریدار (عامل کمیسیون)، کالای مورد نظر را فروخته است. این محصولات به عنوان کالای تحویل داده شده می باشد. کالای تحویل داده شده معمولاً جدا از سایر دارایی های شرکت نگه داشته می شود. در صورت اقدام برای توقیف، کالای تحویل داده شده را نمی توان مصادره کرد و نمی توان آن را در مطالبه شناور گنجانید. در صورت بروز ورشکستگی، کالای تحویل داده شده در زمره دارایی هایی قرار می گیرد که متعلق به شرکت ورشکسته است.

فروشگاه لوازم تنیس بنام AB مورد بازدید فروشنده ای قرار می گیرد که تلاش می کند برند جدیدی از راکت تنیس را بفروشد. مالک فروشگاه از فروش این برند جدید مطمئن نیست، ولی تمایل دارد که مجموعه ای از مدل های گوناگون را بر مبنای حق کمیسیون بگیرد.   با انجام این کار، او از ریسک خواب سرمایه اش به مدتی طولانی اجتناب می کند.

یک توافق متداول در مورد حق کمیسیون در خطوط معینی از کسب و کار  است

فروش بر مبنای حق کمیسیون، در بسیاری از خطوط کسب و کار، یکی از تمهیدات متداول است، برای مثال در تجارت موتور، دلال های کارهای هنری، مغازه های صنایع دستی، مغازه های لوازم ورزشی، کتابفروشی ها و سایر خرده فروشی ها.

توافق نامه های مربوط به حق کمیسیون

این موضوع مهمی است که در مورد حق کمیسیون، توافق نامه هایی مشروح تهیه شوند که به صراحت شرایط حق کمیسیون را تعیین کند، جزئیات مربوط به اموال دخیل را برشمارد و اعلام کند که قرار است به حساب و کتاب مربوطه چگونه رسیدگی شود.

برای کالایی که بر مبنای حق کمیسیون فروخته می شود، پرداخت هایی دریافت می شود که باید آن را از سایر وجوه شرکت جدا کرد. یک روش برای انجام این کار آن است که وجوه بدست آمده توسط حق کمیسیون، مستقیماً در حساب جداگانه ای به سپرده گذاشته شود که بنام فروشنده (رئیس) می باشد. این کار سبب می شود که مشخص باشد وجوه مزبور متعلق به کس دیگری است. اگر این وجوه با بقیه وجوه شرکت همراه شود، در هنگام ورشکستگی، معافیت نخواهد داشت.

وثیقه

دارایی های شرکت، مهم ترین عامل می باشند

شرکت ها هنگامی که برای وام یا سایر تسهیلات اعتباری درخواست می دهند، می توانند انواع گوناگونی از وثیقه ها را ارائه دهند که این به دارایی های آنها بستگی دارد. نمونه هایی از وثیقه عبارتند از:

• ضمانت ها؛
• هزینه های شناور مربوط به دارایی ها
• شارژهای مربوط به زمین

کسب و کارهای دارای صاحب انحصاری و شرکای مشارکت های تجاری، همیشه از بابت پرداخت، عهده دار مسولیت شخصی هستند و در بسیاری از موارد دارایی های شخصی آنها را می توان به عنوان وثیقه بدهی های شرکت به کار برد.

همچنین مالکین شرکت با مسولیت محدود مجبور هستند که دارایی های شخصی را به عنوان وثیقه استفاده کنند و یا مثلاً         از طریق یک تضمین شخصی یا گرو، یک شخص ثالث را دخیل کنند.

وثیقه خوب یا بد

آن دارایی که با ارزش باشد و فروش آن آسان باشد، یک وثیقه خوب بشمار می آید و به وام گیرنده توانایی آن را می دهد که در مقایسه با کسانی که برآورد کردن ارزش وثیقه هایشان دشوار است، با شرایط بهتری با وام دهندگان مذاکره کند. این  به معنی نرخ پایین تر بهره است و نیز نرخ مطلوب تر بازپرداخت. وام گیرندگانی که وثیقه ندارند، ممکن است بدست آوردن اعتبار را ناممکن ببینند، چیزی که در مراحل اولیه کسب و کار ایجاد مانع می کند و یا اینکه به طور کلی آغاز کار را ناممکن می کند.

مطالبات شناور دارایی ها

اموالی که به کسب و کار تعلق دارد

مطالبه شناور دارایی، یک تمهید اعتباری می باشد که به موجب آن، یک شرکت در هنگام درخواست وام که عموماً وام بانکی است، اموال خودش را به عنوان وثیقه می گذارد. در صورتی که اعتبار دهنده که مثلاً یک بانک است، از بابت مطالباتی که دارد چیزی دریافت نکند، مطالبه شناور دارایی ها این حق را به اعتبار دهنده می دهد که به اموال شرکت دسترسی داشته باشد.

مطالبه شناور دارایی، یک حق وثیقه است که حقوق ترجیحی ویژه ای را برای صاحبان کسب و کار فراهم می سازد مبنی بر اینکه تا مادامی که این اموال برای فعالیت های کسب و کار به کار می رود. در این زمینه، اموال خصوصی منظور نمی شوند، اوراق بهادار است که نه به صورت نقدی در دست می باشد و نه به صورت نقدی در بانک (که برای تجارت عمومی به کار         می رود)، یا اموالی که می توان به روش دیگری آن را گرو گذاشت (مثلاً املاک و مستغلات). بنابر این یک مطالبه شناور دارایی، شکل ضعیفی از وثیقه می باشد که برای شرکت های خدمات دهنده به کار می رود، مانند موسسات مشاوره ای که دارایی آنها در درجه اول شامل اموالی است که آن را نمی توان از بابت این منظور به گرو گذاشت (عمدتاً دارایی هایی که به آسانی قابل تبدیل به پول است).

حق اولویت ویژه

چون مطالبات شناور دارایی ها توسط حوزه حق اولویت ویژه پوشش داده می شوند، پس در صورت توقیف اموال و ورشکستگی می توان مطالبات شناور را مورد استفاده قرار داد.

در طی ورشکستگی، حق اولویت ویژه در خلال بدهی فرعی رخ می دهد و تقریباً همیشه در همه اموال بدهکارها به کار  می رود. به عبارت دیگر، اولویت در همه اموال بدهکارها از بابت آن دارایی هایی اعمال می شود که باقی می مانند، پس از آنکه اعتبار دهندگانِ دارای حق اولویت ویژه، سهم خودشان را گرفته باشند.

رهنی که برای کسب و کار به گرو گذاشته می شود، مطالبه شناور  نامیده می شود و مدرک مربوط به گواهی رهن، سند رهن شرکت نام دارد. یک مطالبه شناور دارایی ها با ارائه سند رهن شرکت، به عنوان وثیقه بدهی به رهن گذاشته می شود.

درخواستی که به Bolagsverket داده می شود

درخواست مربوط به مطالبات شناور به اداره ثبت شرکت های سوئد (Bolagsverket) داده می شود.

مطالبه زمین

وثیقه عالی

 در بین وام دهندگان، معمولاً مطالبه زمین به عنوان یکی از وثیقه های خوب شناخته می شود.

وام دهنده، اعتبار وام گیرنده را ارزیابی می کند، هر چند که ارزش وثیقه لزوماً مهمترین عامل نیست. وام دهندگان بیشتر نگران استفاده ائتلاف اقتصادی از اموال هستند و نگران وضعیت و ویژگی های وام گیرنده و نیز توانایی وام گیرنده برای بازپرداخت. هنگامی که مالک یک شرکت یا کسب و کار، از بابت یک ایده تجاری وامی را دریافت می کند، ارزیابی وضعیت کسب و کار شرکت و چشم انداز آن به همان اندازه مهم است که محاسبه ارزش اموال اهمیت دارد.

وام های با رهن اول و رهن های اضافه

معمولاً رهن، وام گرفتن تا میزان 85% از ارزش ارزیابی شده را برقرار می سازد، این در مواردی است که سند رهن، تنها وثیقه ارائه شده می باشد. اگر سهم ارزش اموال از 85% بیشتر شود، در آن صورت می تواند یا گرفتن رهن های اضافی تضمین شود.

در بیشتر موارد، رهن های اضافی توسط بانک ها صادر می شوند که اغلب از وام گیرندگان خواسته می شود تا وثیقه بیشتری را فراهم سازند، مثلاً ضمانت بدهند. همچنین برای بانک ها غیر عادی نیست که پیش از رهن اضافی، یک سپرده نقدی  بخواهند.

مسدود کردن محل اقامت اجاره ای و شرکت های املاک

در مورد مسدود کردن های بزرگتر مربوط به سکونتگاه اجاره ای و شرکت های املاک، موضوع کمی متفاوت است. چون عملیات این کسب و کارها بر اساس درآمد اجاره می باشد، بنابر این ارزش اموال تا میزان زیادی با بازگشت سرمایه تعیین  می شود. در نتیجه اموالی که با مقادیر پایین تر به رهن گذاشته می شوند، نسبت به اموالی که رهن بالاتری دارند، به برگشت پایین تری نیازمند هستند.

از دید وام دهنده، وثیقه مورد نیاز در این حالت کاملاً به میزان درآمد ناشی از اجاره بستگی دارد. ارزیابی میزان وثیقه به این موارد بستگی دارد: توافقی که درباره مدت اجاره وجود دارد، میزانی از اجاره که اعمال می شود، مدت اجرای توافق اجاره، توانایی مستاجر برای پرداخت اجاره و نیز چشم اندازهای آینده از بابت گذاشتن اموال.

در مورد مسدود کردن سکونتگاه اجاره ای که آپارتمان های اندکی دارد، بازگشت سرمایه چندان مهم نیست. معمولاً مالک این نوع سکونتگاه، خودش نیز در همان ساختمان زندگی می کند که این به آن معنی می باشد که این مِلک در رده خانه های شخصی عادی قرار دارد. در این مورد، درآمد اجاره بیش از مکملی می باشد که برای پوشش دادن هزینه های اداره املاک   لازم است.

ضمانت ها

این حوزه، حوزه پیچیده ای است که آوازه بدی دارد، پس نخست نیاز به این است که مفهوم چند اصطلاح کلیدی را روشن کنیم: اعتبار دهنده یکی از طرفین است که پول قرض می دهد، بدهکار طرفی است که پول قرض می گیرد و ضامن کسی است که ضمانت را امضاء می کند.

هرگز موافقت نکنید که به عنوان یک ضامن امضاء کنید

به عنوان یک قاعده کلی، توصیه می کنیم که هرگز به عنوان ضامن امضاء نکنید، مگر آنکه برای انجام این کار کاملاً مجبور باشید. متاسفانه گاهی نمی توان از این کار اجتناب کرد.

ضمانت های مربوط به کسب و کار خودتان

اگر یک شرکت با مسولیت محدود و یا مشارکت تجاری دارید، احتمالاً می باید از بابت اعتبارهای مربوط به شرکت، به صورت کلی یا جزئی، یک ضمانت شخصی را امضاء کنید. این مورد برای صاحبان انحصاری کسب و کار نیاز نیست، چون آنها از بابت همه بدهی های مربوط به کسب و کار، برای پرداخت، عهده دار مسولیت شخصی هستند.

این موضوع برای شرکای مشارکت های تجاری نیز اعمال می شود، حتی آنهایی که شرکت را ترک می کنند (هر چند که چنین مواردی فقط به میزان بدهی هایی بستگی دارد که این افراد در زمان ترک شرکت داشته اند). وام دهنده ای که در مورد اعتبار یک مالک جدید مشارکت مشکوک است، حتی می تواند از این مالک درخواست کند که از بابت بدهی های شرکت، یک ضمانت شخصی بدهد.

درخواست یک ضمانت

اگر کسب و کار شما فروش یا صدور صورتحساب انجام می دهد (از طریق خرید به شرط اجاره و یا لیزینگ)، مانعی وجود ندارد که یک ضمانت را به عنوان وثیقه ارائه دهید، مثلاً هنگامی که به یک شخص حقوقی، مانند یک شرکت با مسولیت محدود یا ائتلاف اقتصادی، فروشی را انجام می دهید، مالکین این نهادها از بابت پرداخت، مسولیت شخصی بر عهده ندارند.

یک ضمانت به ویژه هنگامی برای فروش کالا مفید است که حق مربوط به نگهداری کالا را نتوان به عنوان وثیقه ارائه داد. در این مورد کافی است که در کنار فاکتور یا قرارداد امضاء شده توسط ضامن، یک مدرک کتبی ساده صادر شود. برای مثال  می توانید این عبارت را بنویسید: "امضاء کننده ذیل بر طبق این فاکتور، ضمانت شخصی خودش را از بابت تعهدات  آقا/ خانم پیترسون به گرو می گذارد".

شما با ورود به یک تعهد ضمانت موظف می شوید بدهی های خودتان را بپردازید. این یک ضمانتِ با مسولیت مستقیم است.

در گذشته چندین نوع ضمانت وجود داشت، ولی اکنون تنها دو نوع ضمانت متداول است:

• ضمانت نامحدود؛
• ضمانت محدود.

ضمانت نامحدود

یک نوع ضمانت که به موجب آن متعهد می شوید در صورت درخواست اعتبار دهنده، کل مبلغ بدهی یک شرکت را بپردازید، ضمانت نامحدود نامیده می شود. این به آن معنی می باشد که شما متعهد می شوید تا در هنگام تقاضا، مبلغ کامل بدهی شرکت را پرداخت کنید. این علاوه بر پرداخت اصل بدهی، پرداخت بهره و نیز هزینه های وصول را هم در بر می گیرد. ضمانت نامحدود می تواند در موارد زیر اعمال شود:

• یکی از اعتبارات شرکت؛
• برخی از اعتبارات شرکت؛
• همه اعتبارات شرکت.

تمهیداتی که سبب شود همه اعتبارات شرکت در قالب یک ضمانت گنجانده شود، ضمانت کلی نام دارد. این کار با امضاء یک توافق نامه کلی انجام می شود. اگر امضاء کردن فقط از بابت بدهی ها یا وام های خاصی باشد، می توانید یا توافق نامه ضمانت را مستقیماً بر روی سند مربوط به بدهی امضاء کنید (به گونه ای که شرح داده شد) و یا به جای آن یک قرارداد ضمانت جداگانه تهیه کنید.

ضمانت کلی می تواند گسترده باشد و شما با امضاء کردن به عنوان ضامن نه تنها از بابت همه بدهی ها و وام های شرکت برای یک زمان خاص امضاء می کنید، بلکه این امضاء برای آینده نیز هست. توصیه می کنیم که در این مورد توجه کنید، به ویژه اگر پای سهامدار جدیدی به میان آید که می خواهد تسهیلات اعتباری شرکت را افزایش دهد. می توانید با آگاه کردن وام دهنده از این موضوع اجتناب کنید، آگاه کردن از این بابت که ضمانت کلی، شامل تسهیلات اعتباری که در آینده رخ  می دهد نمی شود.

ضمانت محدود

همچنین می توانید تعهدات خودتان را به عنوان ضامن، محدود به مبلغ معینی بکنید. این تنها شکل معقولِ ضمانت برای وام دهندگانی است که به شرکت ها اعتبار اعطاء می کنند. ولی شما به عنوان وام گیرنده همیشه باید وام دهنده را تشویق کنید که از ابتدا شکل دیگری از وثیقه را انتخاب کند، از قبیل مطالبه شناور و یا رهن گذاشتن املاک و مستغلات شرکت.

در صورت ورشکستگی، اعتبار دهندگان شما در ابتدا به دنبال آن خواهند بود که با نقد کردن سایر وثیقه ها به پرداخت برسند و فقط پس از آن است که به سراغ ضمانت شما خواهند رفت. در نتیجه، فراهم ساختن یک مطالبه شناور که به عنوان وثیقه مقدماتی باشد، اهمیت بسزایی دارد تا در مرحله آخر فقط یک ضمانت شخصی داده شود.

البته بسیاری از کارآفرینان مشتاق هستند تا با ارائه ضمانت شخصی تا مبلغی معین، باور خودشان را به آینده شرکت نشان دهند. تاکنون یک جایگزین بهتر حداقل در مورد شرکت های با مسولیت محدود آن است که در سرمایه سهام، بیشتر  سرمایه گذاری شود و از مهلکه ارائه ضمانت شخصی اجتناب شود.

حتی وام دهندگان نیز با پذیرفتن ضمانت دچار ریسک می شوند. با در نظر داشتن این موضوع باید ضمانت شخصی همیشه محدود به مبلغ معینی باشد. این مبلغ باید با توجه به بدهی مورد نظر، مبلغ معقولی باشد، ضمن آنکه این نیز مهم است که برای انجام پرداخت، به ضامن زمان کافی داده شود.

شرکت با مسولیت محدود شما قصد دارد مبلغ 300.000 کرون برای خریداری موجودی و تجهیزات وام بگیرد. ضمناً شما 50.000 کرون را برای سرمایه ناشی از صدور سهام، سرمایه گذاری کرده اید.

بانک شما یک مطالبه شناور را برای 300.000 کرون می گیرد. همچنین شما به عنوان مالک، یک توافق نامه ضمانت شخصی مثلاً    به مبلغ 50.000 کرون امضاء می کنید.

حق رجوع

در مورد گروه هایی که از چندین ضامن تشکیل می شوند، معمولاً مسولیت پرداخت به طور یکنواخت پخش می شود که  بر طبق تعداد ضامن ها می باشد. ولی در صورتی که ضامن ها تعهدات را به مبالغ متفاوتی محدود کرده باشند، مسولیت می تواند با مبالغ متفاوتی تقسیم شود. این موضوع متداول است، مثلاً در مشارکت های تجاری و مشارکت های محدود که چندین شریک وجود دارند و نیز در ائتلاف های اقتصادی.

همچنین تعهدات ضمانت معمولاً مشترک و چندگانه می باشند، به این معنی که از نظر تئوری، وام دهندگان می توانند پرداخت کامل را از هر یک از ضامنین مطالبه کنند. ولی معمولاً اعتبار دهنده، پرداخت را از ضامنی مطالبه می کند که از نظر مالی ثروتمند است و بنابر این امکان پرداخت را دارا می باشد. در نتیجه این ضامن نسبت به سایر ضامن ها، حق رجوع دارد، به این معنا که او دارای حق پیگیری پرداخت از سایر ضامن ها را دارا می باشد، پیگیری از بابت بخشی از مبلغ که او بیش از تعهدات خودش بر طبق ضمانت پرداخت کرده است.