مریم قهرمانی زن جوان ایرانی که این روزها نامش در همه محافل و رسانه های اقتصادی سوئد، اروپا و آمریکا به گوش می خورد موفق شده است که با کمپانی استارت آپ تحت مدیریت خود «بامبوسر بازار نوپای «ویدیو شاپینگ» جهان را به تصرف خود در آورد.

این کمپانی تکنیک فروش کالا و خدمات به صورت زنده از طریق پلت فرم موبایل را در اختیار هم افراد خصوصی و هم کمپانی های بزرگ جهان قرار می دهد.

تنها در طی چند هفته گذشته «بامبو سر» با تعدادی از سنگین وزن ترین کمپانی های سوئدی و بین المللی قرارداد امضاء کرده است و به گفته مریم قهرمانی مدیر عامل «بامبو سر» کمپانی های در گوشه و کنار جهان بصورت روزانه برای امضای قرارداد در صف ایستاده اند.

تنها در هفته گشته کمپانی های بزرگی مانند اینتر اسپورت، شل و کمپانی، آیو ته ، هم نت و لیندکس با کمپانی تحت مدیریت این زن جوان ایرانی قرارداد امضاء کرده اند که منجر به ترقی باز هم بیشتر ارزش سهام آن شده است. به نوشته رسانه می سوئد کمپانی «اچ اند ام نیز در صف نوبت قرار دارد.

برای مثال « هم نت» بزرگترین وب سایت خرید و فروش خانه و آپارتمان در سوئد و اسکاندیناوی از تکنیک کمپانی تحت مدیریت مریم قهرمانی برای نمایش (ویسنینگ) مستغلات در معرض فروش خود استفاده نمی کند. پدیده ای که پاندی کرونا تبدیل به یک شیوه پر طرفدار کرده است.

ارزش سهام کمپانی تحت مدیریت مریم قهرمانی از اول ژانویه سال جاری (9 ماه پیش) تاکنون 900 درصد ترقی کرده است. این بالاترین ترقی ارزش سهام در طی سال جاری در بورس سهام استکهلم بشمار می رود.

در واقع افرادی که 8 ماه پیش 100 هزار کرون از سهام «بامبو سر» را خریداری کردند، ارزش سهامشان امروز 900 هزار کرون می بود.

دفتر اروپایی کمپانی تکنیک «بامبو سر» در استکهلم سوئد و دفتر آمریکایی آن در کالیفرنیای آمریکا قرار دارد. هدف مریم قهرمانی و «بامبو سر» فتح بازار نوپای «ویدیو شاپینگ» در سراسر اروپا و آمریکای شمالی است.

مریم قهرمانی 38 ساله و ساکن استکهلم، متاهل و دارای دو فرزند 14 و 18 ساله است. او در شهر تهران متولد شده و به همراه والدین و برادر بزرگترش در سال 1998 به سوئد مهاجرت کرده است. او که به چهار زبان انگلیسی، آلمانی، سوئدی و فارسی صحبت می کند دارای مدرک دانشگاهی در رشته مدیریت اجرایی از دانشگاه های «کریستین اشتاد» و «نوند» در سوئد است.

مریم قهرمانی نمونه برجسته دیگری از مهاجران موفقی است که بجای متهم کردن جامعه میزبان به راسیسم و نژادپرستی، از امکاناتی که هر جامعه دمکراتیک به صورت برابر در اختیار همه شهروندان قرار می دهد حداکثر استفاده را بعمل می آورند و به موفقت هایی دست می یابند که برای اکثر شهروندان قومی همان کشور یک آرزوی بزرگ است.

خانواده های مهاجری که از ابتدای ورودشان به کشور جدید، کودکان خود را به طوری تربیت نمودند که به جای بیگانگی و بدبینی و تنفر، به جامعه و کشور جدید خود عشق ورزیده و احساس تعلق داشته باشند، نخستین و مهمترین سنگ بنای موقت آینده فرزندانشان را به بهترین شکل پایه گذاری کردند. پدران و مادرانی که به کودکان خود آموختند که در یک جامعه دمکراتیک و قانونمند، و اسید و بیگانه ستیزی حتی اگر وجود هم داشته باشد هرگز نمی تواند سد راه موفقیتشان شود.